جمعه 22 فروردین 1404
بدترین دروازهبانهای منچستر یونایتد؛ آندره اونانا در صدر
آندره اونانا پس از دو اشتباه بزرگ مقابل لیون در کانون توجه قرار گرفته است، در اینجا لیستی از بدترین دروازهبانهای تاریخ منچستر یونایتد آورده شده است.
8. بن فاستر
فاستر پروژه بلند مدت سر الکس فرگوسن بود که در نهایت به نتیجه نرسید. او به هیچ وجه در مقایسه با سایر دروازه‌بانان این لیست فاجعه آمیز نبود، اما او این شانس را داشت که به اولین شماره 1 انگلیسی باشگاه در دوران لیگ برتر تبدیل شود و نتوانست از آن استفاده کند.
فاستر دو فصل نیمکت ادوین فن در سار بود و بهترین اتفاق او فتح لیگ کاپ 2009 پس از پیروزی در ضربات پنالتی مقابل تاتنهام بود. مصدومیت فن در سار هلندی در شروع فصل بعدی به فاستر فرصت طلایی داد تا ثابت کند که باید گزینه اول یونایتد باشد. با این حال، اشتباهات او مقابل آرسنال، منچسترسیتی و ساندرلند باعث شد که او به محض بازگشت فن درسار در پایان فصل، از ترکیب اصلی کنار رود.
7. مارک بوسنیچ
این بازیکن استرالیایی می‌تواند ادعا کند که تنها بازیکنی‌ست که فرگوسن دو بار او را به خدمت گرفته. او در دوران پیش از لیگ برتر دو بار برای یونایتد به میدان رفت و پس از اتمام ویزای او به Down Under بازگشت. بوسنیچ پس از تبدیل شدن به یکی از دروازه‌بانان برتر لیگ با استون ویلا، در سال 1999 پس از جدایی اشمایکل به یونایتد بازگشت.
به گفته فرگوسن که او را "یک حرفه‌ای وحشتناک" توصیف می‌کند، جایگزینی اشمایکل برای هرکسی کار سختی بود، اما بوسنیچ به هدف او کمک نکرد. از جمله تخلفات او حضور سه ساعت با تاخیر در تمرین و پرخوری بود.
با این حال، بوسنیچ بیشترین بازی را در بین سه دروازه‌بان یونایتد در اولین فصل پس از اشمایکل انجام داد، زیرا شیاطین سرخ به عنوان قهرمانی لیگ برتر و قهرمانی جام بین قاره‌ای دست یافتند. با این حال، او در ژانویه 2001 راهی چلسی شد. یک سال بعد تست کوکائین او مثبت شد.
6. تیم هاوارد
این دروازه‌بان آمریکایی زمانی که در سال 2003 با یونایتد قرارداد امضا کرد، در انگلیس ناشناخته بود و هرگز با فشارها کنار نیامد. در ماه‌های ابتدایی او چند سیو آکروباتیک انجام داد، اما شروع چشمگیر هاوارد در دیدار مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با پورتوی ژوزه مورینیو آشکار شد. هاوارد یک گل از ضربه ایستگاهی دیرهنگام دریافت کرد.
اعتماد به نفس هاوارد هرگز بهبود نیافت و به همین دلیل برای جایگاه شماره 1 بین او و روی کارول در 14 ماه آینده رقابت آغاز شد. هیچکدام از دروازه‌بانان نتوانستند فرگوسن را واقعاً متقاعد کنند، و برنده نهایی فن در سار بود که در سال 2005 از فولام آمد و تا شش سال بعد که بازنشسته شد، گزینه اول باقی ماند.
5. روی کارول
دروازه‌بان ایرلند شمالی زندگی خود را در یونایتد به عنوان شاگرد فابین بارتز آغاز کرد و در نهایت پس از پیروزی در نبرد با هاوارد، در فصل 05-2004 به شماره 1 رسید.
او در نهایت دروازه‌بانی بی‌نظیر بود، و مانند رقیب آمریکایی‌اش برای پیراهن، تحت فشار بود، بیش از همه در شکست یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل میلان. او همچنین نتوانست یک پنالتی را در شکست مقابل آرسنال در فینال جام حذفی 2005 مهار کند.
4. فابین بارتز
فاتح جام جهانی و قهرمان اروپا با فرانسه، تصور می‌شد که بارتز برای جانشینی اشمایکل اعتماد به نفس لازم را دارد. معلوم شد که او کمی بیش از حد اعتماد به نفس دارد. دوران سه ساله او در یونایتد را بیشتر به خاطر دادن دو گل به تیری آنری در شکست 3-1 مقابل آرسنال، تنها یک ماه پس از انجام دو اشتباه فاجعه بار در باخت به دپورتیوو لاکرونیا، به یاد می‌آوریم.
بارتز به یونایتد کمک کرد تا در سومین فصل خود قهرمانی را از آرسنال پس بگیرد، اما در بازی حماسی یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با رئال مادرید ضعیف بود و او دیگر هرگز برای باشگاه بازی نکرد.
3. ویکتور والدز
یونایتد انتخاب اول والدز نبود و او پس از اینکه تصمیم گرفت قراردادش را با بارسا تمدید نکند، با موناکو به توافق رسید. با این حال، تیم لیگ 1 پس از آسیب دیدگی شدید زانوی او منصرف شد.
یونایتد که در آن زمان توسط مربی سابقش لوئیس فن خال اداره می‌شد، به او اجازه داد تا دوره توانبخشی خود را با این باشگاه تکمیل کند و در ژانویه 2015 به والدز پیشنهاد قرارداد داد. اما او را فقط دو بار به میدان فرستاد و پس از اینکه حاضر نشد برای تیم ذخیره حضور پیدا کند، او را در لیست نقل و انتقالات خود قرار داد. فن خال توضیح داد: او از فلسفه من پیروی نمی‌کند. جایی برای چنین کسی وجود ندارد.
والدز یونایتد را ترک کرد، و در مقابل آنها بیشتر بازی کرد تا برای آنها.
2. ماسیمو تایبی
یونایتد در سال 1999 این بازیکن باتجربه ایتالیایی را به عنوان ذخیره برای بوسنیچ پس از مصدومیت به خدمت گرفت و 4.5 میلیون پوند پرداخت کرد تا او را از ونتزیا بیاورد. در آن زمان این مبلغ کمی نبود و آنها در نهایت بیش از 1 میلیون پوند برای هر بازی پرداخت کردند زیرا تایبی یکی از بدترین دروازهبانهای تاریخ یونایتد بود و تنها در 4 بازی 11 گل دریافت کرد.
1. آندره اونانا
این بازیکن کامرونی 47 میلیون پوند خریداری شد تا ناتوانی شیاطین سرخ در بازی کردن از عقب را برطرف کند و به آنها کمک کند تا تبدیل به یک تیم خوب در مالکیت توپ شوند. با این حال، ضربات اونانا کاملاً متوسط است و هیچ مزیتی برای یونایتد در آینده ندارد. اما ناتوانی او در مهار ابتدایی‌ترین شوت‌ها، بزرگترین عیب اوست.
او بزرگترین مقصر این بود که شیاطین سرخ در گروهی که شامل بایرن مونیخ، کپنهاگن و گالاتاسرای بود آخر شوند و در برابر همه آنها اشتباه کرد.
او پس از کمک به اینتر برای رسیدن به فینال لیگ قهرمانان، شهرت زیادی داشت. و بدتر از همه، ورود او به این معنی بود که یونایتد با انصراف از پیشنهاد قرارداد به دروازه‌بان باسابقه خود، بی‌احترامی زیادی به داوید دخیا نشان داد.
در حالی که، دخیا فصل درخشانی را با فیورنتینا پشت سر می‌گذارد، پس از یک سال دوری و درست در همان زمانی که هواداران یونایتد با تماشای نمایش هولناک اونانا در لیون ناراحت بودند، این بازیکن اسپانیایی سیو‌های خوبی را برای تیمش مقابل سلیه در لیگ کنفرانس اروپا انجام می‌داد.
source: goal.com
